Διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια
Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια πολύ συχνή νόσος και αφορά σε όλες τις ηλικίες. Η καλή ρύθμισή του, καθώς και της υπέρτασης, πρέπει να αποτελεί πρωταρχικό μέλημα των πασχόντων.
Ο σακχαρώδης διαβήτης προκαλεί μια γενικευμένη και προοδευτική αγγειοπάθεια (μικροαγγειοπάθεια και μακροαγγειοπάθεια).
Στην περίπτωση του οφθαλμού μας ενδιαφέρει η μικροαγγειοπαθεια, η οποία προσβάλλει τα αγγεία του αμφιβληστροειδούς και προκαλεί την διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια. Σημαίνοντα ρόλο, στην εμφάνιση και εξέλιξη της νόσου, έχει η διάρκεια και το είδος του σακχαρώδη διαβήτη η ρυθμισή του, καθώς και η διαφορετική αντοχή των αγγείων του ασθενή (ηλικία- συνυπάρχουσες παθήσεις).
ΣΤΑΔΙΑ ΔΙΑΒΗΤΙΚΗΣ ΑΜΦ-ΠΑΘΕΙΑΣ
ΔΙΑΒΗΤΙΚΗ ΑΜΦ-ΠΑΘΕΙΑ ΥΠΟΣΤΡΩΜΑΤΟΣ
ή ΜΗ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ
Η υψηλή στάθμη του σακχάρου στο αίμα δρα στο τοίχωμα των φυσιολογικών αγγείων και αλλάζει την διαπερατότητα τους με αποτέλεσμα εξοίδηση και μικροανευρύσματα. Όταν η περιοχή που πάσχει είναι η ωχρά, τότε έχουμε και πρόβλημα στην κεντρική όραση (διαβητική ωχροπάθεια).
ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΔΙΑΒΗΤΙΚΗ ΑΜΦ-ΠΑΘΕΙΑ
Είναι η πιο σοβαρή μορφή. Με τα αγγεία του αμφιβληστροειδή να πάσχουν, λιγότερο αίμα και επομένως οξυγόνο φθάνει στον αμφιβληστροειδή, δημιουργούνται ισχαιμικές περιοχές και για αντιστάθμισμα της κακής αιμάτωσης εμφανίζονται καινούργια αγγεία-νεοαγγεία. Αυτά είναι πιο εύθραυστα και με διαφορετική διαπερατότητα του τοιχώματος.
Άρα εμφανίζονται οίδημα ,αιμορραγίες στον αμφιβληστροειδή, μεγάλη απώλεια όρασης, νεοαγγειακό γλαύκωμα, έλξεις και αποκόλληση αμφιβληστροειδούς, καταστάσεις πολλές φορές μη αναστρέψιμες.
Η ΠΡΟΛΗΨΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη επιβάλλεται να εξετάζονται τακτικά από τον οφθαλμίατρο. Μια φορά τον χρόνο, αν δεν δοθούν άλλες οδηγίες, πρέπει να γίνεται λεπτομερής εξέταση του βυθού του ματιού με διεσταλμένη κόρη. Έτσι μπορούμε να ανακαλύψουμε αλλοιώσεις μόλις εμφανιστούν και να τις αντιμετωπίσουμε κατάλληλα.
Η ΚΑΛΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΣΑΚΧΑΡΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΒΗΤΙΚΗΣ ΑΜΦ-ΠΑΘΕΙΑΣ
Μετά τη διάγνωση ακολουθεί η θεραπεία.
Η σύγχρονη θεραπεία περιλαμβάνει Laser και ενδοβολβικές ενέσεις αντί-VEGFπαραγόντων, ουσίες οι οποίες υποστρέφουν την νεοαγγείωση του αμφιβληστροειδούς. Ο συνδυασμός των αντι-VEGF παραγόντων και μιας ειδικής κορτιζόνης βοηθάει στην απορρόφηση του οιδήματος της ωχράς και στην επιπλέον βελτίωση της όρασης.
Το Laser καυτηριάζει τα παθολογικά αγγεία ώστε να σταματήσει η διαρροή πλάσματος και το οίδημα στην ωχρά. Μπορεί να εφαρμοστεί τοπικά ή σε όλη την έκταση του αμφιβληστροειδούς (παναμφιβληστροειδική φωτοπηξία) σε 3-4 συνεδρίες.
Το Laser σε συνδυασμό με τις ενδοβολβικές ενέσεις βοηθούν να διατηρηθεί, εφ’ όρου ζωής, μια καλή οπτική οξύτητα.
Στην περίπτωση που προκληθούν μεγάλες αιμορραγίες ενδοβολβικά, γίνεται χειρουργική επέμβαση (Υαλοειδεκτομή-βιτρεκτομή) ώστε να αφαιρεθεί το αίμα. Σε αυτήν την περίπτωση το Laser εφαρμόζεται κατά τη διάρκεια της επέμβασης.
Με την έγκαιρη θεραπευτική επέμβαση έχουμε καλύτερα οπτικά αποτελέσματα και λιγότερες επιπλοκές (έλξεις-αποκόλληση-μόνιμες βλάβες στη ωχρά).