Τα δάκρυα παράγονται από τους δακρυϊκούς αδένες που βρίσκονται στην περιοχή του οφθαλμού και έχουν μηχανική και λιπαντική δράση. Διανέμονται στην πρόσθια επιφάνεια του ματιού, σχηματίζοντας μια δακρυϊκή στοιβάδα, η οποία ανανεώνεται με κάθε ανοιγοκλείσιμο των βλεφάρων.

Κάτω από κάποιες συνθήκες -τραύματα, συστηματικά νοσήματα, ηλικία, χρήση φακών επαφής, λήψη φαρμάκων-τα δάκρυα παύουν να παράγονται σε ποσότητα ικανή να διατηρήσει την πρόσθια επιφάνεια του κερατοειδή λεία και στιλπνή. Η δακρυϊκή στοιβάδα ξεραίνεται και δίνει ενοχλήματα όπως αίσθηση ξένου σώματος, κάψιμο, φαγούρα, ερεθισμό, παροδικό θάμβος όρασης, φωτοφοβία, αίσθηση κόπωσης και βάρους στα βλέφαρα, αντανακλαστική δακρύρροια.

Η χρήση υπολογιστή και κλιματισμού επιδεινώνουν τα συμπτώματα της ξηροφθαλμίας.
Μπορούμε να μετρήσουμε την ποσότητα των δακρύων με το schirmer τεστ και την ποιότητα με το BUT (Break Up Time, χρόνος διάσπασης δακρύων).

Από την ικανή ποσότητα και καλή ποιότητα των δακρύων εξαρτάται η διαφάνεια του κερατοειδή. Ο κερατοειδής είναι το πρόσθιο τμήμα του ματιού, το διάφανο και, χάριν απλούστευσης μπορούμε να πούμε ότι, στο μάτι κατέχει τη θέση του γυαλιού ενός ρολογιού.
Παίζει σημαντικό ρόλο στη διάθλαση δεδομένου ότι η πρόσθια επιφάνεια του κερατοειδή αποτελεί το διαθλαστικότερο στοιχείο του οφθαλμού και προσφέρει τα 2/3 τη συνολικής διαθλαστικής του ισχύος (40 dpt).
Για να καλύψουμε την ελλιπή παραγωγή δακρύων χρησιμοποιούμε τεχνητά δάκρυα. Υπάρχουν πάρα πολλές επιλογές στο εμπόριο.